Droog 🌧️
We zitten in de tuin van een mooi restaurant. Het is een zachte lenteavond. Het hoofdgerecht is geserveerd. En we genieten.
We drinken wat. We kletsen wat. Tot het ineens begint te spetteren. Zacht genoeg om niet naar binnen te vluchten. Maar voldoende om in onze omgeving een golf van telefoonbewegingen op gang te brengen.
Mijn vriendin en ik kijken elkaar aan en besluiten zonder iets te zeggen, het nog even af te wachten.
Dan horen we aan de tafel naast ons: “Nou, dat is raar! Moet je kijken. Op buienradar is het gewoon droog!”
Wij schieten in de lach. Want het regent toch echt. Daar is geen app voor nodig.
En nu kan ik een filosofisch betoog houden over perceptie en realiteit. Over de maakbaarheidswens. Over hoe (we) apps ons gedrag (laten) beïnvloeden. En over hoe ik daar probeer boven te staan.
Maar vanochtend deed ik hetzelfde.
Ik stond in een t-shirt in de gang. Met de hond al aan de lijn. Door het raam zag ik zonlicht. En toch pakte ik mijn telefoon.
De weer-app zei: 13 graden. Een temperatuur waar je ‘jas-of-geen-jas technisch’ niets mee kunt.
Dus deed ik, wat ik eigenlijk gelijk had moeten doen. Ik stapte de tuin in. Om de temperatuur te voelen. En, voor wat het waard is, het bleek te kunnen. Zonder jas naar buiten.
Daar is toch geen app voor nodig?
Tot volgende week,
Kevin
♥️ Mijn Favoriete Dingen
📕 Boek: Molly’s Game van Molly Bloom
Sommige boeken lezen als een film. Je ziet alles voor je. De personages, de set, en het klopt allemaal. Molly Bloom organiseerde ooit de grootste ondergrondse poker game van Los Angelos. De rijksten der aarde speelden om miljoenen dollars. Een bizar verhaal. Met een onverwacht einde. Mijn tip: Als je het boek leest, vergeet de film…
📗 Boek: Rotterdam van Arjen van Veelen
De ondertitel is: ‘Een ode aan inefficiëntie’. En het is zeker niet voor iedereen. Want de schrijver vertelt zijn (journalistieke) verhaal over de ontwikkeling van Rotterdam in de afgelopen 100 jaar. Het verhaal achter alle moderne gebouwen en het verdwijnen van de volksbuurten. Het laat duidelijk zien hoe een generieke ‘efficiënte’ one-size-fits-all aanpak, niemand precies past. Een wijze les.
📘 Boek: Stolen Focus van Johann Hari
Misschien nu al wel mijn favoriete boek van 2023. Johann heeft meer dan honderden onderzoekers, experts en professoren gevraagd waarom we ons steeds slechter kunnen concentreren. Het is het eerste boek dat de verantwoordelijkheid niet alleen legt bij het individu, maar laat zien welke krachten er allemaal vechten om jouw aandacht. Hier gaan meerdere nieuwsbrieven over volgen. Dus wordt vervolgd.
✍🏼 Quote van de week
“Their business model is screen time, not life time”
— Tristan Harris in Stolen Focus van Johann Hari
Deze post verscheen op 17/05/23 als nieuwsbrief. Wil je deze nieuwsbrief elke week in je inbox ontvangen? Meld je aan!
⬇️⬇️⬇️