Groep 8 🔺
Nieuwsbriefvriend(in),
Afgelopen dinsdag was ik op bezoek bij Groep 8 van basisschool het Bolwerk.
En eerlijk gezegd vond ik het spannend. Ook omdat Meester Kevin (een andere Kevin) de dag ervoor appte: “Ik ben benieuwd hoe ze het vinden, ze kunnen best brutaal zijn, maar ik hoop dat ze zich gedragen.”
Goed…
Gelukkig liep het allemaal los. Zodra ik de klas binnenstapte, vuurden ze vragen op me af. “Hoeveel kunt u bankdrukken?” en “Bent u sterker dan de meester?” en “Wat is die streep op uw arm?”
Na de eerste stortvloed, vroeg ik of de meester had verteld wat ik kwam doen. “Iets met nieuwsgierigheid!” werd er geroepen. Verder hadden ze eigenlijk geen idee. En toch waren we met alle vragen al tien minuten verder.
Ik knikte en zei: “En nu wil ik jullie graag iets vragen. Want ik schrijf op dit moment een boek over nieuwsgierigheid. En ik ben benieuwd of jullie me daar bij willen helpen?”
“JAAAAAA!”
Toen was het ijs helemaal gebroken.
Het werd een gesprek van een uur, waar ik vier dingen uit wil lichten.
1) Beloon initiatief
Omdat ik geen enkele naam wist, stelde een van de leerlingen na vijf minuten voor om naambordjes te maken. Dat vond de rest een goed initiatief. En ik dus ook. Anderhalve minuut later, had iedereen een zelfgemaakt naambordje op tafel staan.
2) Er is altijd meer te zien
Toen ik een driehoek op het bord tekende en vroeg ‘wat is dit?’, ging het los. Een pizzapunt, een piramide, een toeter, een feestmuts, een ijshoorntje, en nog minimaal twaalf andere dingen.
“Wisten jullie dat volwassenen, vaak niet verder komen dan alleen ‘een driehoek’?
Het ongeloof was groot. En vlak voordat eentje vroeg: “Kunt u nog een andere vorm tekenen?”, zei iemand achterin vol medeleven: “Zien ze echt alleen een driehoek? Wat zielig…”
3) Denken < Doen
Na de vraag: “Wat denken jullie dat volwassen van kinderen kunnen leren over nieuwsgierigheid?” gingen zeker tien handen de lucht in. Een jongen die tot dan toe erg stil was, zei: “Kinderen proberen veel meer. Ik denk dat volwassenen vaak te veel nadenken. En dan wordt je vanzelf bang om iets te doen.”
Tja. Denk daar maar eens over na…
4) Telefoons helpen nieuwsgierigheid (niet)
“Het is wel handig om iets op te zoeken. Maar in plaats van op TikTok zitten, had ik ook naar buiten kunnen gaan om andere dingen te ontdekken.”
Ik was verrast door de genuanceerde blik die de groep had op technologie en nieuwsgierigheid. Interessante dingen blijken vooral buiten te gebeuren en minder op een scherm. Misschien gaat hetzelfde op voor vergaderruimtes?
Zoals je begrijpt, het was een bijzonder leerzaam uur. De tijd vloog. En nadat ik nog snel armpje had gedrukt met Mees, mocht ik gaan.
Groep 8 van basisschool het Bolwerk en Meester Kevin, bedankt.
En jij, nieuwsbriefvriend(in), tot volgende week,
Kevin
♥️ Mijn Favoriete Dingen
📕 Boek: Creativity van John Cleese
Ik schreef eerder over John Cleese — bekend van Monty Python — en over hoe afleiding dodelijk is voor creativiteit. In dit boek(je) maakt Cleese het punt dat we meer ruimte moeten maken voor onze gedachten. Minder input. Meer rust. Want juist als je even geen podcast luistert tijdens het snijden van de paprika’s, is er ruimte voor gedachten om naar boven te komen. Ideeën presenteren zich. En verbindingen ontstaan tussen tot dan toe losse stukjes. Kortom, nieuwe informatie is van onschatbare waarde. Net als jezelf de tijd en ruimte geven om die input te verwerken.
🎤 Podcast: Malcolm Gladwell interviewt Rick Rubin
Rick Rubin is muziekproducent en werkte met een boel grote namen, waaronder The Red Hot Chili Peppers, Johny Cash, Adele en Jay-Z. Kortom, hij heeft iets te vertellen over creativiteit. Spot je de trend al? Omdat ik op dit moment Rubin’s boek ‘The Creative Act’ lees, luisterde ik in de auto naar een congres in Groningen waar ik spreek naar deze podcast. Rubin is juist voorstander van afleiding — maar dan wel de juiste. Hij bedoelt geen mails of appjes. Maar het jammen met verschillende mensen om door te bouwen op elkaars idee. Dan ontstaat er meer dan wanneer je opgesloten zit in je eentje in een kamer.
✍🏼 Quote van de week
“When I was 20, I wanted to be a millionaire. But when I was a millionaire, I wanted to be 20.”
Via de nieuwsbrief van Ali Abdaal (wiens format ik heb overgenomen) kwam ik deze quote tegen van Alex Hormozi, die hem ook weer van iemand anders hoorde. Ik ben beiden niet (meer), maar het geeft een andere dimensie aan dankbaarheid.
Deze post van ‘Het Lab’ verscheen op 02/11/23. Wil je ‘Het Lab’ elke week in je inbox ontvangen? Meld je aan!
⬇️⬇️⬇️