35 lessen in 35 jaar 🎂
Let op: deze foto bevat product placement.
Nieuwsbriefvriend(in),
Het is een fijne traditie. Niet met oud en nieuw, maar elk jaar rond mijn verjaardag kijk ik terug op het jaar. Ik blader door mijn notitieboekjes, de nieuwsbrieven, de gelezen boeken, en mijn agenda. Om stil te staan bij de geleerde lessen.
Hieronder deel ik 35 van die lessen.
Overkoepelend vielen me een aantal dingen op.
Ten eerste is me in mijn 35e levensjaar opvallend vaak gevraagd hoe oud ik ben. De inschattingen ging vervolgens alle kanten op. Blijkbaar is leeftijd niet slechts een getal.
Ten tweede, de grootste gebeurtenis was het krijgen van onze dochter. Ze is inmiddels twaalf weken. Dus nee, we hebben het nog lang niet uitgespeeld, en de leercurve was stijl. We genieten er volop van en deze ex-wereldreiziger is op geen enkele plek liever dan thuis.
Verder is de vraag: “Wanneer is het genoeg?” een centraal thema. Niet per se qua geld. Maar in de breedste betekenis van de vraag. Wanneer ben je blij? Wanneer ben je tevreden? Wanneer kun je genieten?
Dat, en een bonte mix van andere inzichten.
Happy birthday to me en tot volgende week,
Kevin
♥️ Mijn Favoriete Lessen
Over het krijgen van een kind zijn alle clichés waar. Het is het meest bijzondere wat ik ooit heb meegemaakt. Krampjes gaan over. En liefde krijgt een andere dimensie. Ook de liefde voor mijn vriendin.
Iemand zei: “Geniet ervan, voor je het weet stuurt ze je tikkies.” En het is waar. Ze stuurt nog geen tikkies, maar alles gaat voorbij. Vergeten te genieten is zonde. Dus genieten, doen we volop.
Tijdens de zwangerschap van mijn vriendin werd vaak gezegd: “Je krijgt er zoveel voor terug.” Mijn vaste antwoord was: “Ik verwacht er niets voor terug.” En nog steeds niet. Dat onze kleine meid er is, is genoeg.
De twee plekken die zonder smoezen laten zien wat je belangrijk vindt, zijn je agenda en je bankrekening. Kortom, waar gaan je tijd en geld naar toe. Komt dat overeen met wat je zegt (of hoopt) belangrijk te vinden?
Er is geen alternatief voor actie. Praten, nadenken, analyseren en overwegen, heeft allemaal een functie. Maar iets doen, is waar het gebeurd. Daarom doe ik steeds nieuwe dingen. In het komende levensjaar bijvoorbeeld een halve Iron Man.
Het risico is dat het steeds groter, gekker en meer moet. Maar daar gaat het niet om. Van David Epstein leerde ik mezelf niet te vergelijken met jongere mensen die ik niet ben.
Jaren geleden mediteerde ik elke dag. Het gaf me rust en helderheid en werkte in alles door. Tot ik stopte, omdat ik allerlei andere dingen deed. Dit jaar pakte ik deze gewoonte weer op. De les: houd vol wat werkt.
Van Christ Coolen leerde ik dat marketing draait om het vertellen van verhalen. Niet per se om iets te verkopen. En ik leerde om de nieuwsbrief serieuzer te nemen. Het is ook best bijzonder dat ruim 1100 van jullie mij toestemming geven, jullie elke week iets te sturen.
En die 1100 zijn genoeg. Sterker nog, Kevin Kelly heeft een wereldberoemde blog geschreven over ‘1000 echte fans’. Over waarom je doelgroep niet iedereen is. Maar het verstandiger is je te richten op het maken van 1000 echte fans. Dat probeer ik met de nieuwsbrief.
Jochem Kentgens zei me: “Nu je vader bent, ben je gewoon altijd een beetje moe.” En Jessica Jansen zei: “Daar moet je je niet tegen verzetten.” En het klopt. Ik ben een beetje moe. En het is prima.
Malcolm Gladwell zei in een podcast dat hij op een bepaald moment besloot zich extreem goed voor te bereiden voor lezingen. Sindsdien doe ik dat ook. Ik lees me veel beter in in de doelgroep, de vraagstukken en de uitdagingen. En ik maak continu nieuwe verhalen. Het maakt mijn werk leuker. En ik hoop beter voor mijn klanten.
Van Jelmer de Boer leerde ik dat vrijheid en autonomie twee verschillende dingen zijn. Autonomie is de manier waarop je zelf kiest uit alle vrijheden die je hebt gecreëerd of hebt gekregen. Kiezen en je committeren is daarom wenselijker dan alles kunnen en niks kiezen.
Ik kom nog op teveel plekken waar wordt gedacht dat we de problemen van mensen in de echte wereld op kunnen lossen van achter een bureau of in een plan van aanpak. De eerste les van experimenteren is: ga naar buiten.
ChatGPT kan alles schrijven. En dat is prima. Ik vind schrijven te leuk om uit te besteden. En schrijven is de beste manier om na te denken. Om gedachten helder te krijgen. En chocola te maken van de wereld. Als ik stop met schrijven, verlies ik dat. Veel te gevaarlijk.
Van Inge Bryan leerde ik: browse altijd in incognito modus en verbind nooit met openbare wifi.
Ik heb me een hele tijd zorgen gemaakt om een medisch dingetje. Ik probeerde het te negeren en stak mijn kop in het zand. Tot ik er wel naar liet kijken, en ik (gelukkig) gerustgesteld werd. De les is denk ik dat als er iets ‘mis’ is met je lichaam, je je daar niet voor hoeft te schamen, en je er naar moet laten kijken.
Doe een (online) EHBO cursus.
Hang voldoende rookmelders in je huis. En denk vooraf na over hoe je iedereen in veiligheid brengt als er ’s nachts brand uitbreekt.
Een verpleegster bij een bloedcontrole zei: “Ik zie de hele dag een boel verschillende mensen, maar iedereen heeft bloed.”
Van ‘Eus’ leerde ik dat als je dingen samen wilt doen met anderen, het aan jou is om initiatief te nemen in het leren kennen van die ander. In plaats van te wijzen. Klinkt logisch. Is niet vanzelfsprekend.
Ik las dit jaar een stapel biografiën. Opvallend: Alle levensverhalen lijken achteraf logisch. Keuzes lijken vanzelfsprekend. Risico’s lijken niet te bestaan. Of slechts als tijdelijk obstakel. Maar vooraf was dat natuurlijk nooit zo.
Charles Darwin had voor zijn tocht met HMS The Beagle ook geen idee. Hij ging mee als intellectueel gezelschap voor de kapitein. Pas een jaar na zijn terugkeer legde hij de eerste puzzelstuk voor zijn latere meesterwerk. Daarna was alles logisch.
Christopher Colombus wilde naar Azië varen en ‘ontdekte’ Amerika. Niet zijn doel. Maar ook geen klein evenement in de wereldgeschiedenis. Je kunt dingen ontdekken die je niet zocht, die enorm waardevol blijken. En trouwens, achteraf is toch alles logisch.
Leonardo da Vinci had geen idee wat hij wilde worden als zijn baard later lang was. Hij deed niet aan carrièreplanning, cv’s, of SMART doelen. Hij volgde zijn nieuwsgierigheid. Waarschijnlijk omdat hij wist, alles is achteraf toch logisch.
Als je in een leessleur zit en geen nieuw boek kunt vinden: lees een boek wat je eerder met plezier las. Dan kom je vanzelf terug in de flow. En komt er ook vanzelf een nieuw boek op je pad.
Vanzelf is een gek woord. Het insinueert dat je ergens niets voor hoeft te doen. In de praktijk is dit eigenlijk nooit zo. Vanzelf is vaak hard werken.
Hetzelfde geldt voor geduld. Ja, als je wacht op een pakketje is geduld passief. Maar veel vaker is geduld iets actiefs. Je bent ergens aan begonnen en wilt beter worden of dat iets groeit. Dan moet je geduld hebben. Maar dat geduld is niet afwachten. Het is aan de bak.
Toen ik aan iemand van 88 vroeg waarom ze dacht dat haar kleinkinderen haar nieuwsgierig vonden, zei ze: “Ik, nieuwsgierig? Ik bemoei me helemaal nooit met anderen!” Oftewel, niet iedereen hanteert dezelfde definitie van een woord.
Het steeds nét anders willen dan hoe het is, is een onhandige valkuil. Is het warm, wil je het koeler. Is het koel, wil je het warmer. De oplossing: het juist exact willen zoals het is.
Toen we wisten dat we een baby kregen, hebben we van zoveel mensen (tweedehands) spullen gekregen. Een ledikant, een co-sleeper, kleding, een wipper. En ik wist ook niet wat de helft was, maar gebruik wat er in je omgeving al is.
Hoe ouder ik word, hoe blijer ik ben met mijn notitieboekjes. Het is leerzaam, verrassend en soms hilarisch om te kunnen lezen wat me tien, vijf of anderhalf jaar geleden bezighield. En hoe ik toen over dingen dacht.
Denk je leuk al die lessen, maar ik heb geen tijd; zeg dan vaker nee. De beste ‘nee’ leerde ik van Dieuwertje Blok: “Heel leuk schat, maar daar heb ik echt even helemaal geen zin in.”
Mocht je zelf lessen willen delen, maar denken wie ben ik? Houdt je dan vast aan de woorden van Richard Bach: “You teach best what you most need to learn.”
Onthoud daarbij dit pareltje van Wendell Holmes: “It’s an experiment. As all life is an experiment.”
En sluit altijd af met een lach:
Deze post verscheen op 12/10/23 als nieuwsbrief. Wil je deze nieuwsbrief elke week in je inbox ontvangen? Meld je aan!
⬇️⬇️⬇️