30/80 — Samen Kom Je Verder in Wales

Elke zondagochtend sta ik om tien over acht op de parkeerplaats van het plaatselijke pannenkoekenhuis. 

Daar verzamelen ik en mijn hardloopvrienden. Zomer, winter, herfst en lente. Slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding. Een groep mannen (en een dame) die lange tijd een ding gemeen hadden—de zondagochtend—maar langzaam vrienden zijn geworden. 

We hebben een app-groep. Eigenlijk vooral voor de plaatjes. Want deelname is vrijwillig, en je hoeft niet te laten weten of je komt. Om kwart over acht lopen we richting de duinen. Op niemand wordt gewacht. En zoals elke zichzelf respecterende groep, hebben we een geuzennaam: The Kenians.

We hebben ook rituelen. Een daarvan is dat we na het hardlopen altijd afsluiten met koffie en jägermeister. Voordat je protesteert: daar zitten 56 kruiden in. Tijdens een van onze koffieborrels ontstond het idee een gezamenlijk doel te stellen.