Vroeger woonde ik naast Henk (niet hier, dit is Hanoi).

Maar in een appartement in Leiden. Je kent Henk waarschijnlijk niet. Maar buurman Henk is buschauffeur. En een prachtige vent. Zijn Leidse accent is ongeëvenaard. En hij haat het dat de Breestraat is versmald. Omdat hij daar nu geen fietserrrs meer kan inhalen.

We maakten aan het einde van de dag vaak een babbeltje. Hij had de meest mooie verhalen over wat hij meemaakte op lijn 365 tussen Leiden en Schiphol.

Ik hield mijn verhalen altijd een beetje oppervlakkig. Ik vond het sowieso lastig uit te leggen wat ik precies deed (als ik weer ergens draagvlak aan het creëren was voor een innovatietraject bij de early adopters). Vooral aan buurman Henk. Ook omdat ik stiekem dacht dat hij het niet snapte. Iets waar ik me nu openlijk voor schaam.

Van de week moest ik denken aan hoe oneerlijk dit was naar buurman Henk. En daarbij, of Henk het nu had gesnapt of niet, het lag sowieso aan mij. Als ik iets alleen ingewikkeld kan vertellen, komt dat door mijn onkunde. Omdat ik het niet simpel kan maken. En ook al is buurman Henk mijn buurman niet meer, ben ik bij hem op de koffie geweest. Ik heb hem verteld waar ik me voor schaam. Ik vond dat moeilijk. Henk niet. Die moest lachen. En vroeg: "Maar wat doe je dan echt?"

Ik vertelde dat ik op dit moment vooral presentaties geef bij bedrijven en op congressen, en dat ik een boek schrijf. Over waarom ik het toetsen van aannames en het doen van experimenten zo belangrijk vind. Over hoe je ideeën klein maakt zodat je morgen kunt beginnen. En dat je plannen het beste achteraf kunt schrijven.

Ik vertelde Henk dat ik voorbeelden gebruik van mijn wereldreis (vandaar dat plaatje uit Hanoi). Hoe ik bedrijven help ideeën uit te voeren in ruil voor eten en onderdak. Bijvoorbeeld hoe het is om tussen rijke advocaten bij een advocatenkantoor in Singapore te werken. Of gymles te geven op een middelbare school in een township van Kaapstad. En zo mensen vanuit een anders perspectief tegen de wereld wil laten aankijken.

Henk zei: "Jemig, maar dat is geinig. Dat kennen wij hier ook wel gebruiken, joh. Waarom heb je dat nooit verteld?"

Toen werd ik even stil.

"Dat is de les. Want simpel is vaak ingewikkeld genoeg, buurman.."