Veel dingen zijn makkelijker gezegd dan gedaan.

Omgaan met tegenslagen, bijvoorbeeld. Of eerlijk zijn. Positief blijven. Je eigen binnenstad heel laten ook al ben je het ergens niet mee eens. En nieuwe dingen blijven proberen. En wat ook goed in dit rijtje past, is een ander de wereld gunnen, ongeacht waar je op dat moment zelf staat.

Voor een boekenproject verdiep ik me al weken in bewonderenswaardige mensen. Beroemde, soms historische figuren, waar vaak meerdere biografieën over zijn geschreven. Maar toen ik vanochtend wat in mijn notitieboekje kliederde, besefte ik dat de persoon die ik op dit moment het meest bewonder, nog leeft, geen enkele biografie heeft, en alleen bij ons op het dorp een beroemdheid is.

Namelijk, mijn neef, Dave Weijers. (Rechts op de foto)

Er wat van maken

Al zo lang als ik me herinner, staat hij achter de pannen. Koken is wat hij deed en doet. Ik geloof niet zo in het zoeken naar je passie, maar Dave heeft hem gevonden. Hij was altijd bezig met lekkere dingen maken. Zelfs als er vroeger verplicht frituur op het menu stond, experimenteerde de 8-jarige chef kok in wording met het mengen van sauzen. 

Jaren later, heeft hij zich via verschillende restaurants opgewerkt naar waar hij altijd van droomde, een eigen restaurant: Restaurant de Heerekamer in Lisse.

Toen na de zomer het nieuws van een nieuwe lockdown bekend werd, belde ik om te vragen hoe het met hem ging. Hij zat op dat moment in de auto, en zei vrij opgewekt: “Ik heb vanochtend soepen en stamppotten gemaakt, de spareribs liggen al de hele nacht op 56 graden in de oven, en ik ben sinds gisteren overal bakjes aan het halen voor de afhaalmaaltijden.” 

Ik viel even stil. Niet omdat ik het niet van hem verwachtte, maar in mijn geval waren net in een ochtend acht lezingen geannuleerd. En daar baalde ik van. Op de vraag of hij niet baalde van de nieuwe maatregelen, zei hij: “Natuurlijk wel, daar gaat het niet om. Alleen ik dacht ik kan maar beter aan de slag. Dus we zijn er weer helemaal klaar voor. We maken er gewoon wat van, toch?”

En hij heeft gelijk. Het is allemaal verre van ideaal. Alleen veel dingen zijn makkelijker gezegd dan gedaan.

Groter denken dan jezelf

Tijdens de afgelopen maanden heeft hij al talloze initiatieven gelanceerd. Een daarvan is ‘de Superdaghap’, een wisselend weekmenu dat hij elke zondag aankondigt in een filmpje op Facebook en Instagram. Een hilarisch filmpje. Elke keer weer. 

Want jij dacht dat we op de coverfoto verkleed waren? Hij heeft nu elke week een ander kostuum aan. Zo presenteerde hij als Don Corleone het Italiaanse menu, als Peaky Blinder het Britse, als zingende senorita het Spaanse, en midden in een koeienstal als boer het menu met Hollandse stamppotten.

Begonnen als een grap, worden de filmpjes nu geregeld tienduizenden keren bekeken. Ook gisteren kwam zijn nieuwe filmpje in meerdere WhatsApp groepen voorbij, en toen ik het keek was de conclusie simpel: Hij is zichzelf weer eens ontstegen. Bijna letterlijk, als dat zou kunnen..

Want waar hij in alle filmpjes zijn Superdaghap aankondigt, staat hij in zijn laatste filmpje midden in het restaurant van een ander. Een concurrent, kun je zeggen. Sirtaki muziek schalt uit de speakers als hij dansend om Grieks sprekende man heen beweegt, en begint met: “De superdaghap komt deze week uit Griekenland, maar voor de echte Griekse smaak en het echte gevoel, moet je uiteraard bij mijn collega’s van Mykonos zijn.”

Niet alle superhelden dragen een cape

Zoveel is inmiddels wel duidelijk. Maar tijdens het kijken viel ik opnieuw even stil.

Het is een les die ik zo goed mogelijk probeer na te leven, en wil onthouden (vandaar deze blog): Gun een ander de wereld.

Dave, weinig inspireert meer dan te zien hoe jij dat doet, zelfs vechtend voor het voortbestaan van je eigen zaak.

Ik weet dat als ik je nu zou bellen, je deze blog alleen maar onzin vindt. Dus ik wacht je ‘boze’ belletje wel af. Maar op deze manier wil ik je nogmaals een groots compliment maken. En dit keer zodat iedereen het kan lezen: Neef, hulde.

Want ook al vind jij het de normaalste zaak van de wereld. Het blijft makkelijker gezegd dan gedaan.