Toen ik voor de overheid werkte, wilde ik beleidsmedewerker worden. Niet omdat ik daar van droomde, maar omdat het de enige volgende stap was. Om te laten zien dat ik geschikt was, mocht ik alvast het beleidsplan voor het aankomende jaar schrijven. Het leek me een mooie kans op promotie.

Nadat het beleidsplan evenementenveiligheid via een handtekeningencircus werd goedgekeurd, belandde het in de la. Net als mijn benoeming tot beleidsmedewerker overigens. Gelukkig leerde ik een waardevolle les: je hoeft niet eerst iets te zijn, voordat je iets kunt doen.

Want toen ik later een boek wilde schrijven, heb ik dat gewoon gedaan. Iets waar ik trouwens wel van droomde. En sinds ‘21 dagen niet klagen’ in de winkels ligt, mag ik mezelf ‘schrijver’ noemen. 

Het opvallende, sinds ik schrijver ben, schrijf ik veel minder.

In het onderzoek voor mijn volgende boek stuitte ik in Ego is the Enemy van Ryan Holiday op een verhaal over John Boyd. John Boyd was gevechtspiloot en een van Amerika’s grootste strategen ooit. Collega’s noemde hem Forty Second Boyd, omdat hij vanuit een achterstandspositie elk vijandig vliegtuig onschadelijk maakte binnen 40 seconden. Na zijn actieve diensttijd adviseerde hij nog jaren het Pentagon, zonder dat hij ooit de daarbij behorende sprongen in rang maakte. 

Iedereen komt volgens Boyd voor allesbepalende keuzes te staan. In je werk, relatie(s), studie, of in je vrije tijd. 

De vraag die hij aspirant-piloten stelde: “Wil je iets zijn, of wil je iets doen?”

De ene is optie gaan voor het plaatje. De functietitel, de carrière en de bijbehorende status. Boyd’s ervaring is wel dat je dan compromissen moet maken. In lijn moet lopen. En je dient te conformeren aan de regels en aan het systeem.

Maar dan mag je iemand zijn. CEO van je eenmanszaak. Spreker, omdat je ooit een spreekbeurt deed over libelles. Of een Super Elite High Performer, omdat je een keer om 04:00 uur bent opgestaan. 

Of, kies je ervoor iets te doen?

Als je kiest om iets te doen, krijg je misschien niet die promotie. Misschien mis je die mooie opdracht die zo goed staat op je CV. Wellicht ben je niet de lieveling van je manager’s manager. En is niet alles zo sexy dat het zonder filter op Instagram kan.

Maar, als je kiest iets te doen, kun je trouw blijven aan jezelf, je waarden en je vrienden. En misschien maakt wat je doet het verschil voor anderen.

Voor de duidelijkheid, ik schrijf deze blog niet om over te komen als een betweter. Ik schrijf het vooral voor mezelf. Voor de schrijver die pas sinds afgelopen maand opnieuw het plezier in het schrijven heeft ontdekt. Omdat hij veel te druk was met het plaatje in plaats van met de woorden.

Ben je iets als je het doet, of als je het hebt gedaan? 

Boyd zijn verhaal geeft een extra perspectief: Het maakt niet uit wat je bent of wat je wilt zijn, je hebt altijd de keuze iets te doen.

Foto van Sajjad Ahmadi via Unsplash