Nieuwsbriefvriend(in),

Op 23 juni 2024 sta ik aan de start van een halve triatlon in Hoorn — een Iron Man 70.3. 

Eerst 1.9km zwemmen. Dan 90km fietsen. En eindigen met het rennen van een halve marathon.

Waarom? 

Omdat dit experiment leidt tot allerlei sub-experimenten. En door een richting te bepalen, ontstaat er een weg. En op die weg kun je nieuwe dingen ontdekken en leren.

Het grootste sub-experiment? 

Zwemmen.

Ja, ik heb mijn A en B diploma’s. Maar pas nadat me werd verteld dat ik anders niet op voetbal mocht. Oftewel, ik ben geen waterrat. 

Daarom noem ik dit sub-experiment: Project Drijvende Baksteen. 

Voor de beeldvorming. De huidige status is dat mijn benen bijna over de bodem slepen. Omdat ik zo mijn eigen anker ben, kost het veel moeite om vooruit te komen. Hierdoor gaan mijn hartslag en ademhaling omhoog. En omdat je onder water niet kunt hijgen, schieten ze allebei nog verder door. En zit ik vast in een cirkel van pure paniek. 

Er is dus ruimte voor verbetering. Hoopvol. En leuk, want progressie maken voelt goed. Maar ook frustrerend. Want het gaat niet vanzelf.

En dat het niet vanzelf gaat, is niet erg. Maar soms verlies ik het ‘je kunt progressie maken stukje’ uit het oog. En vertel ik mezelf: “Zie je wel, je kan het niet. En je gaat het nooit kunnen ook. Punt.”

Het nieuwe boek van Adam Grant kwam deze week als geroepen. In Hidden Potential schrijft hij: “Potentie is niet waar je start — het gaat om hoe ver je kunt komen.”

Vrij vertaald voor mijn huidige situatie: “Het gaat niet om waar je op dit moment bent — het gaat om hoe ver je nog kunt komen.”

En daar zit de hoop.

Ook zegt Adam: “Onderzoek laat zien dat we snelheid niet moeten verwarren met aangeboren aanleg. Het tempo waarop we leren wordt bepaald door motivatie en mogelijkheid, niet alleen door kunde.”

Samenvattend, zolang er verborgen potentieel is, is progressie een optie. Maar een optie is geen garantie. Iedereen leert op verschillende tempo’s. Dat progressie soms uitblijft, doet niets af aan het verborgen potentieel.

Het blijft ploeteren.

Ik heb nog acht maanden om deze baksteen aan het drijven te krijgen. De belangrijkste taak is onthouden dat er potentie is. Dus hoofd omlaag en meters maken. En niet vergeten te ademen natuurlijk.

Tot volgende week,
Kevin

♥️ Mijn Favoriete Dingen

📕 Boek: Master of Change van Brad Stulberg

Het enige constante is dat elke dag wel iemand roept hoe snel de wereld verandert. Het is een cliché, maar cijfers liegen (meestal) niet. Uit onderzoek blijkt dat iemand in zijn volwassen leven gemiddeld 36 grote veranderingen doormaakt — dat is er een per 18 maanden. Omgaan met veranderen. Het blijft lastig. Maar Brad Stulberg laat in zijn boek Master of Change met (oprecht) verrassende inzichten zien, hoe.

✍🏼 Quote van de week

Wat ook lastig blijft te zijn, is ironie. Vooral in comedy. De niet geheel onomstreden Ricky Gervais vat in zijn Netflix special ‘Humanity’ [en kort in dit filmpje] de essentie:

[Irony] is when I say something I don’t really mean for comic effect, and you as an audience laugh at the ‘wrong’ thing, because you know what’s the ‘right’ thing.

Ricky Gervais

🎥 Film: Old dads

In het verlengde van ironie: “Old dads”. Een film met comedian Bill Burr waarin alles wat onder woke valt op de korrel wordt genomen. Met name het opvoeden van kinderen. Maar ook de moderne werkplek komt aan de beurt. Vooropgesteld, ik vond het geen hele goede film, maar moest wel gniffelen. Ook om alle ophef rondom de film. Want natuurlijk is er ophef. Dat was Burr’s hele punt. Niet iedereen kan dat in perspectief zien. En ziet een persoonlijke aanval. Wat leidt tot verdeeldheid. Terwijl humor — kunnen lachen om in het geval van deze film, verdeeldheid — juist een manier is om die verdeeldheid in perspectief te zien.

⛅️ Luchtige stukjes

Vorige week zei ik dat ik geïnspireerd door Paulien Cornelisse (en inmiddels aangemoedigd door één van jullie) ‘luchtige stukjes’ wil schrijven. Nu zijn mijn stukjes (zoals drie van jullie aangaven) sowieso al geen zware kost. Wat hopelijk een compliment is!? Maar ik ben er mee bezig. Er is potentie, die heeft alleen nog minimaal een weekje de tijd nodig.

Deze post verscheen op 26/10/23 als nieuwsbrief. Wil je deze nieuwsbrief elke week in je inbox ontvangen? Meld je aan!

⬇️⬇️⬇️