Nieuwsbriefvrienden,

Deze nieuwsbrief gaat vandaag naar 911 mensen.

Bijna bij de 1000, zou je zeggen.

Alleen elke keer als ik op ‘verzenden’ klik, gebeurt het volgende:

Direct na het versturen, melden mensen zich af. Soms meer, soms minder. Maar altijd een paar.

Mijn eerste ingeving was om te stoppen met sturen. Dan verlies ik ook niemand. Maar dat is hetzelfde als je nieuwe schoenen in de doos laten omdat ze anders vies worden. Zonde.

Mijn tweede ingeving was om beter mijn best te doen. Blijkbaar vinden sommigen deze nieuwsbrief stom. En ik begon te twijfelen aan waarom ik deze nieuwsbrief überhaupt verstuur.

Gelukkig was het antwoord simpel, en hetzelfde als toen iemand me ooit vroeg: ‘Waarom schrijf je nog, niemand leest meer tegenwoordig.’

Omdat ik het leuk vind om te doen. Om iets te maken.

📈 Het innerlijke scorebord

En daarbij, ik krijg af en toe dankbare berichtjes van lezers. Maar ook als ik die niet zou krijgen, maakte ik deze nieuwsbrief.

Het gaat me namelijk om wat investeerder Warren Buffet ‘het innerlijke scorebord’ noemt.

In essentie gaat het om leven volgens je eigen waarden. Een eigen definitie van succes, anders dan wat arbitraire cijfers.

Buffet heeft een mooie controlevraag:

Ben je liever ‘s werelds beste geliefde, terwijl iedereen denkt dat je de slechtste bent? Of ben je liever de slechtste, terwijl iedereen denkt dat je de beste bent?

Geliefde is uiteraard inwisselbaar voor alles wat je wilt zijn of doen. Student, atleet, kok. Een nieuwsbrief, je werk, een hobby.

Doe je het voor de erkenning van de massa, of vooral voor jezelf en een paar anderen die dicht bij je staan?

Oftewel, naar welk scorebord kijk je, als je wilt weten hoeveel het staat?

Voor mij staat een ding vast. Het maakt me niet uit naar hoeveel mensen deze nieuwsbrief uiteindelijk gaat.

Als jij me maar niet verlaat, natuurlijk.. ;-)

Tot volgende week,

Kevin

♥️ Mijn Favoriete Dingen

🎥 Documentaire: Sjinkie, spelen met vuur

Afgelopen weekend keek ik de NOS-documentaire over shorttrack schaatser Sjinkie Knegt en was sprakeloos. Op 10 januari 2019 viel een vuurblokje uit zijn houtkachel en ontvlamde een nachtmerrie. De camera’s volgen zijn indrukwekkende revalidatieproces. En dat hij deze Olympische Spelen, pas drie jaar later, weer op het ijs staat in China, is ongekend.

🎥 Documentaire: Untold: Breaking point

Op Netflix keek ik op aanraden van Martin Hersman een documentaire over een wereldberoemde tennisser waar ik nog nooit van had gehoord: Mardy Fish. Een verhaal over dat mentale kracht niet gaat over het wegstoppen van je gevoel en emotie, maar over het toelaten en er op een kwetsbare manier mee omgaan. Alles over hoe Mardy’s scorebord verschoof van enkel externe validatie najagen naar een proces van interne voldoening.

📚 Boek: I didn’t do the thing today — van Madeline Dore

Een boek over productiviteit dat je toestaat zonder perfect geoptimaliseerd systeem te werken. Sterker nog, Madeline schrijft over het schuldgevoel dat velen ervaren doordat productiviteit op zo’n hoog voetstuk staat. Het is fijn iets te lezen dat je anders naar productiviteit laat kijken. Een oproep om het succes van je dagen niet alleen van je productiviteit te laten afhangen.

✍🏼 Quote van de week

There’s an uneasiness that surrounds any effort to produce the best things you’re capable of producing, as this forces you to confront the possibility that your best is not (yet) that good.

Van Cal Newport uit zijn boek Deep Work.

Deze nieuwsbrief elke week in je inbox ontvangen? Meld je hier onder aan! ⬇️